W numerze specjalnym COW zestawiliśmy najważniejsze raporty z 2021 roku pokazujące jak zmieni się znaczenie sektora budynków w związku z wyzwaniami klimatycznymi i środowiskowymi, a także jakie zmiany prawne dla tego sektora są aktualnie negocjowane w Unii Europejskiej w ramach pakietu „Fit for 55”.
Kryteriami wyboru raportów do zestawienia były – niezależność i wiarygodność instytucji, które wykonały analizy oraz ich wpływ na proces legislacyjny w Unii Europejskiej, który przełoży się na uwarunkowania krajowe.
W zestawieniu prezentujemy skróty raportów Międzynarodowej Agencji Energii (International Energy Agency, w skr. IEA) „Net-Zero do 2050. Mapa drogowa dla globalnego sektora energetycznego” oraz Wspólnotowego Centrum Badawczego (Joint Research Centre, w skr. JRC) przy Komisji Europejskiej „Wyzwania UE w redukcji użycia paliw kopalnych w budynkach”.
Co ważne – wnioski i rekomendacje z obu raportów mają odzwierciedlenie w przyjętych przez Komisję Europejską w 2021 roku propozycjach legislacyjnych w ramach pakietu „Fit for 55”, w tym rewizji dyrektyw ‒ o charakterystyce energetycznej budynków (EPBD), efektywności energetycznej (EED) oraz odnawialnych źródłach energii (REDII). Pakiet zawiera szereg zmian, których wspólnym mianownikiem jest ustawienie sektora budynków, zarówno nowo budowanych jak i modernizowanych, w centrum działań proklimatycznych w Unii. Wynika to przede wszystkim z potencjału zmian, który dotyczy budynków jako jednego z najbardziej energochłonnych sektorów. Budynki odpowiadając łącznie za 40% zużycia energii w całej Unii emitują 36% gazów cieplarnianych.
Zaproponowane przez KE podejście (rys.) sprowadza się do wdrożenia szybszej ścieżki dekarbonizacji budynków, przy jednoczesnym zwiększaniu efektywności energetycznej oraz udziału odnawialnych źródeł w produkcji ciepła i energii elektrycznej, które są zużywane w budynkach. „Fit for 55” będzie w praktyce mobilizować i obligować do działań wdrażających zmiany w budynkach w sposób spójny – zamieniając wykorzystanie kopalnych źródeł energii na odnawialne, przy jednoczesnym wdrażaniu standardów efektywności energetycznej. Takie podejście ma zapewnić największą efektywność inwestycji. Zmiany dotkną m.in. budynków w najgorszym standardzie – gdyż tutaj potencjał korzyści jest największy, budynków użyteczności publicznej wszystkich szczebli, w tym szkół, szpitali itp. – gdzie zmiany mają być wprowadzane najszybciej, a także nowych budynków, które jak najszybciej mają być zdekarbonizowane. Jasno widoczny w regulacjach jest główny trend rozwoju sektorów energii, tj. ich elektryfikacji w oparciu o czystą energię ze źródeł odnawialnych, która w pierwszej kolejności obejmować będzie sektor ciepła i chłodu oraz transport drogowy. Jest to zbieżne z projekcjami rozwoju technologii i zmian na rynku analizowanymi w w/w raportach IEA oraz JRC.
Poniżej przedstawiono wybrane propozycje KE przyjęte w pakiecie „Fit for 55”:
I. Dekarbonizacja
a) ETS2 dla budynków i transportu samochodowego: od 2026 objęcie sektora budynków i transportu drogowego obowiązkiem zakupu uprawnień do emisji CO2;
b) Prąd i ciepło z węgla i gazu bez obniżek podatkowych: zniesienie zwolnień i obniżek stosowanych w opodatkowaniu produktów energetycznych i energii elektrycznej z paliw kopalnych,
c) Zmiana definicji efektywnych systemów ciepłowniczych: wzrost udziału OZE, przejście do bezemisyjnych dostaw ciepła; nowe kryteria na okres 2025-2050 (np. od 2025 – co najmniej 50% OZE, 50% ciepła odpadowego, 75% ciepła z kogeneracji); nowe lokalne systemy ciepłownicze nie mogą zwiększać wykorzystania paliw kopalnych,
d) Efektywność energetyczna bez gazu ziemnego: od 2024 niewliczanie oszczędności wynikających ze stosowania paliw kopalnych, np. w transporcie lub ciepłownictwie (w tym kotłów gazowych) do realizacji celu efektywności energetycznej,
e) Nowe budynki – bezemisyjne: bezemisyjne wszystkie nowe budynki od 2030, a nowe budynki publiczne od 2027 (zużywanie niewielkiej ilości energii, zasilanie OZE, brak emisji gazów cieplarnianych z paliw kopalnych na miejscu),
f) Krajowe plany renowacji budynków: zostaną włączone do KPEiK, będą musiały pokazywać jak paliwa kopalne będą wycofywane z sektora ciepła i chłodu do 2040 i jak budynki będą przekształcone do 2050 w bezemisyjne, państwa mają ułatwić dostęp do finansowania oraz wsparcia technicznego, promowania doradztwa, np. punktów kompleksowej obsługi, przeciwdziałania ubóstwu energetycznemu,
g) Wycofanie wsparcia finansowego dla paliw kopalnych w budynkach: od 2027 brak możliwości stosowania zachęt finansowych dla kotłów na paliwa kopalne; potwierdzona prawna możliwość stosowania przez państwa zakazu stosowania paliw kopalnych w budynkach.
II. Efektywność energetyczna
a) Wyższe cele do 2030: z 32,5% do 39% energii pierwotnej i 36% końcowej,
b) Większy roczny obowiązek oszczędności energii: z 0,8% do 1,5%, c) Zaangażowanie instytucji publicznych: cel zmniejszenia zużycia energii końcowej o 1,7% w instytucjach publicznych rocznie w każdym państwie; obowiązek renowacji minimum 3% budynków publicznych rocznie rozszerzony na wszystkie organy publiczne, w tym budynków opieki zdrowotnej, edukacji i mieszkalnictwa publicznego ‒ które są własnością organów publicznych; najwyższe klasy efektywności energetycznej wśród kryteriów wszystkich zamówień publicznych (zakup towarów, usług, w tym zakup i wynajem budynków),
d) Kompleksowa ocena sektorów ogrzewania i chłodzenia: taka ocena stanie się częścią KPEiK, władze samorządów ponad 50 tys. mieszkańców będą zachęcane do przygotowania lokalnych planów w zakresie dekarbonizacji ogrzewania i chłodzenia,
e) Świadectwa charakterystyki energetycznej: obowiązek posiadania przez wszystkie budynki publiczne,
f) Kompetencje zawodowe: wśród zadań dla państw członkowskich wzmocnienie systemów certyfikacji i kwalifikacji, programów szkoleniowych m.in. dla dostawców usług energetycznych, dostawców audytów energetycznych, zarządców energii, niezależnych ekspertów i instalatorów elementów budynków.
III. OZE
a) Wyższe cele do 2030: ogólny: z 32% do 40% dla UE; w sektorze budynków: 49% OZE dla UE; w ciepłownictwie systemowym: z 1 do 2,1 p.p. rocznie (z ciepłem/chłodem odpadowym),
b) Wzmocnienie wspólnot energii odnawialnej i lokalnego magazynowania,
c) Wzmacnianie kwalifikacji OZE: wskazanie wymogów certyfikacji instalatorów systemów grzewczych OZE, wspieranie szkoleń,
d) Ograniczenia zużycia biomasy leśnej: od 2027 zakaz wsparcia produkcji energii elektrycznej z biomasy leśnej, kaskadowe wykorzystanie.
IV. Finansowanie modernizacji
a) EU ETS: wszystkie dochody z aukcji obowiązkowo na działania proklimatyczne; dochody z ETS2 na działania proklimatyczne w sektorze budynków i w transporcie; zwiększony Fundusz Modernizacyjny – ogrzewanie/chłodzenie z OZE wśród preferowanych inwestycji, alokacja dla Polski zwiększona o około 50%,
b) Społeczny Fundusz Klimatyczny: wsparcie efektywności energetycznej, czyste systemy ciepła i chłodu oraz czysty transport, alokacja dla Polski – 12,7 mld euro na lata 2025-2032; współfinansowanie państw – co najmniej 50%, beneficjenci: gospodarstwa domowe, mikroprzedsiębiorcy, użytkownicy transportu drogowego.
Zapraszamy Państwa do lektury raportów przedstawionych w niniejszym numerze.
Paweł Wróbel – Ekspert ds. regulacji UE Porozumienia Branżowego Na Rzecz Efektywności Energetycznej POBE
Artykuł został opublikowany w specjalnym numerze Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja z lutego 2022. Wydanie poświęcone jest POBE oraz trzem kluczowym dokumentom, które są związane z kwestią termomodernizacji i dekarbonizacji budynków.
Zapraszamy do lektury. Kliknij i pobierz numer w PDF TUTAJ. Artykuł na stronach: 13-14.
Redakcja: Dlaczego dekarbonizacja ogrzewania budynków w Unii Europejskiej ma się opierać na produkcji energii z OZE i elektryfikacji ogrzewania za pomocą elektrycznych pomp ciepła? Jaki ma to wpływ na tempo dekarbonizacji ogrzewania budynków?
Paweł Lachman: Po pierwsze jest już dostępnych wiele niezależnych analiz z ostatnich pięciu lat pokazujących, że jest to możliwe i gospodarczo opłacalne. Po drugie, jestem przekonany, że stosunkowo niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że już w tej chwili wartość pośredniej emisji CO2 związanej z energią elektryczną zużywaną w Europie jest porównywalna z wartością średniej emisji CO2 ze spalania gazu ziemnego, oczywiście odnosząc to np. do 1 kWh ciepła. W przypadku zastosowania elektrycznej pompy ciepła o sezonowym współczynniku efektywności (SCOP) równym 3, emisja CO2 odniesiona do 1 kWh ciepła wytworzonego przez elektryczną pompę ciepła jest już teraz trzykrotnie niższa niż pochodząca z kotła gazowego. Jak spojrzymy na wykres 1 to w Europie są takie kraje, np. Finlandia, Szwecja czy Francja, gdzie już teraz pośrednia emisja CO2 z ciepła wytwarzanego przez powietrzną czy gruntową pompę ciepła jest już ponad 10 krotnie niższa niż emisja z kondensacyjnego kotła gazowego. Inaczej wygląda to w Polsce, gdzie emisja CO2 z ciepła powietrznej pompy ciepła jest porównywalna z emisją CO2 z kotła gazowego i o ok. 30% niższa w przypadku zastosowania gruntowej pompy ciepła z SCOP=4.
Po trzecie, istotne jest poprawne przyjęcie perspektywy czasowej przyszłych emisji gazów cieplarnianych. Nas bardziej powinna interesować perspektywa 20-30 lat w kontekście uzyskania neutralności klimatycznej w 2050 roku. Zmienia to diametralnie widzenie w odniesieniu do alternatywnych rozwiązań, jak np. spalanie biomasy drzewnej, czy też spalanie zielonego wodoru, np. zmieszanego z gazem ziemnym. Sądzę, że skrócenie perspektywy przyśpieszy również wycofanie stosowania syntetycznych czynników chłodniczych o dużej wartości GWP w układach chłodniczych, w tym również w pompach ciepła. Zgodnie z prognozami Komisji Europejskiej w 2030 roku pokazanymi na rys. 2 przeciętna, pośrednia emisja CO2 z energii elektrycznej (miks energetyczny) będzie 3-4 krotnie mniejsza niż obecnie; zastosowanie elektrycznej pompy ciepła pozwoli na zmniejszenie przeciętnej pośredniej emisji CO2 nawet ponad 10-12 krotnie w stosunku do emisji powstającej przy spalaniu gazu ziemnego, nawet w najbardziej efektywnym kotle kondensacyjnym.
Podobnie będzie w samochodzie elektrycznym, ładowanym z sieci elektrycznej, gdzie obecnie eksploatacyjna emisja CO2 jest przeciętnie 3-krotnie niższa niż z samochodu spalinowego, a w 2030 roku emisja CO2 z tego samego samochodu będzie już ponad 10 krotnie niższa. Odnosząc to do sytuacji w Polsce jestem przekonany, że do 2030 r. pośrednia emisja CO2 z energii elektrycznej spadnie około 2-3 krotnie, co w podobnej proporcji obniży emisję gazów cieplarnianych z elektrycznych pomp ciepła. Z punktu widzenia transformacji energetycznej w Europejskim Zielonym Ładzie jeszcze istotniejsza jest perspektywa 2040 roku. Komisja Europejska zakłada, że przeciętna emisja CO2 z energii elektrycznej UE będzie niższa niż 15-20 g/kWh, co oznacza, że pośrednia emisja CO2 związana z wytworzeniem 1 kWh ciepła przez elektryczne pompy ciepła będzie znacznie niższa niż 10 g CO2/kWh. Okres użytkowania pompy ciepła to ok. 20 lat w przypadku powietrznych pomp ciepła i około 25 lat w przypadku gruntowych pomp ciepła. Czyli za ok. dwadzieścia lat, obecnie montowane pompy ciepła będą już zeroemisyjne, zarówno pod względem emisji CO2, jak i zanieczyszczeń powietrza. Wspomniana prognoza zmieni też znacząco sytuację w zakresie czynników chłodniczych stosowanych w pompach ciepła w kierunku powszechniejszego wprowadzania naturalnych czynników chłodniczych, o niskim GWP. Proste analizy wskazują, że już w latach 30-tych XXI wieku bezpośrednia emisja gazów cieplarnianych (dotychczas stosowanych czynników chłodniczych – wyrażona w CO2) spowodowana nieszczelnościami urządzeń chłodniczych i pomp ciepła będzie porównywalna lub większa niż emisja pośrednia związana z energią elektryczną zużywaną te urządzenia. Można to wyjaśnić na przykładzie popularnego czynnika chłodniczego stosowanego obecnie w pompach ciepła, czyli R32. Wartość współczynnika globalnego ocieplenia GWP100 R32 wynosi około 675, a wg ostatniego raportu IPCC nawet 771. Natomiast wg danych IPCC z 2021 wartość GWP w perspektywie 20 letniej (GWP20) wynosi 2530. Wg mojej analizy emisja bezpośrednia związana z wytworzeniem 1 kWh ciepła w pompie ciepła z czynnikiem o wartości GWP100R32 będzie wynosić około 4 g/kWh, a w przypadku przyjęcia GWP 20 letniego (GWP20) już blisko 15 g/kWh. Zmienia to całkowicie perspektywy powszechnego zastosowania w pompach ciepła naturalnych czynników chłodniczych, takich jak R290 (propan), którego GWP100 wg IPCC z 2021 wynosi 0,072 g/kWh, a w przypadku przyjęcia perspektywy 20 letniej (GWP20) wynosi 0,02 g/kWh.
Jakie są inne realne możliwości dekarbonizacji ogrzewania w Unii Europejskiej i jak wygląda ich emisyjność oraz możliwość zastosowania w perspektywie do 2050 roku? Czy taką alternatywą jest spalanie biomasy w budynkach, np. w formie pelletu drzewnego czy też drewna?
Paweł Lachman: Warto wrócić do kwestii skrócenia perspektywy działań. Jest to po prostu związane z tym, że neutralność klimatyczna w Europie ma by osiągnięta już za niecałe trzydzieści lat. Przypomnijmy – neutralność emisyjna, nazywana też neutralnością klimatyczną, węglową lub zerową emisją netto, oznacza równowagę między emisją CO2 i jego pochłanianiem z atmosfery przez tzw. Pochłaniacze dwutlenku węgla. Spójrzmy na wykresy związane z pochłanianiem CO2 przez lasy (p. rys. 3) – tzw. LULUCF – Land Use, Land Use Change and Forestry) oraz na prognozy emisji CO2 w Europie w 2030 roku przedstawione przez Komisję Europejską. Na rysunku 3 widać, że pochłanianie CO2 przez lasy w Europie będzie znacznie spadać.
Często twierdzi się, że biomasa jest paliwem „niskoemisyjnym” lub „neutralnym węglowo”, co oznaczałoby, że CO2 emitowany przy spalaniu biomasy nie przyczynia się do zmian klimatycznych. Myślę, że w perspektywie najbliższych 50 lat można uznać spalanie biomasy za neutralne klimatycznie, pytanie czy mamy tyle czasu. W 2018 roku prof. Sterman opublikował w czasopiśmie Environmental Research Letters wyniki badań, które wskazują na to, że emisja dwutlenku węgla ze spalania drewna jest w rzeczywistości wyższa niż ze spalanie węgla, ponieważ drewno zawiera więcej wody – drewno nawet po wysuszeniu i skompresowaniu w pelet – jest mniej wydajnym źródłem ciepła. Z badań wynika, że rosnące drzewa potrzebowałyby od 44 do 104 lat, aby wchłonąć nadmiar CO2 i sprawić, że drewno będzie bardziej ekologicznym paliwem niż węgiel. Jak z kolei zauważają autorzy Wspólnego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej JRC w raporcie pod tytułem „Wykorzystanie biomasy drzewnej do produkcji energii w Unii Europejskiej” z 2021 r. przekształcona dyrektywa w sprawie odnawialnych źródeł energii (dyrektywa REDII 2018/2001) zakłada zerową emisję CO2 w momencie spalania biomasy. Jak twierdzą naukowcy z JRC, agendy naukowej Komisji Europejskiej, błędne jest stwierdzenie, że bioenergia jest zakładana jako „neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla” w szerszych ramach klimatycznych i energetycznych Unii Europejskiej. Wpływ na emisję dwutlenku węgla każdej zmiany w zarządzaniu lub użytkowaniu drewna w stosunku do okresu historycznego jest w pełni liczony w sektorze LULUCF i wspomniane tezy potwierdzają dane statystyczne. Jeżeli spojrzymy na rys. 3 to w najbliższych latach spadnie zdolność pochłania CO2 przez lasy w Europie, w tym tak- że w Polsce. W ostatnich kilku latach w Polsce (do 2019 r.) wartość LULUCF drastycznie spadła, bo prawie o 50%. Wg KOBIZE w 2019 r. w Polsce lasy pochłaniały ok. 15 mln ton CO2, a w poprzednich latach było to ok. 30 mln ton. Dodajmy do tego, że emisja CO2, pochodząca ze spalanej biomasy wynosiła w 2019 roku ok. 30 mln ton CO2. Przyznam, że zestawienie tych faktów jest dla mnie wręcz szokujące.
A jak wygląda sytuacja związana ze spalaniem zielonego wodoru w budynkach?
Paweł Lachman: Jeżeli wziąć pod uwagę niezależne opracowania, które powstały w ciągu ostatnich 3 lat (w rozumieniu niezależności od producentów urządzeń grzewczych, czy firm związanych z paliwami kopalnymi), to w przyszłości spalanie zielonego lub niebieskiego wodoru na potrzeby ogrzewania będzie bardzo mocno ograniczone. Główne wnioski z kilkunastu analiz to m.in. to, że ogrzewanie budynków mieszkalnych ma najniższy priorytet wśród zastosowań zielonego wodoru i nie jest on zalecany do ogrzewania ze względu na niską efektywność procesową i istotnie wyższe koszty wytwarzania. Np. w jednym z badań postawiono wniosek, że ogrzewanie za pomocą wodoru kosztowałoby użytkowników w 2050 r. o 73% więcej niż ogrzewanie z sieci ciepłowniczej lub elektrycznymi pompami ciepła. Odpowiedzi dot. kierunku ogrzewania budynków dały niedawno rządy Wielkiej Brytanii i Niemiec. W Wielkiej Brytanii planuje się wycofanie ze sprzedaży kotłów gazowych do końca 2035 roku, z bardzo mocnym postawieniem na połączenie termomodernizacji z powszechnym stosowaniem elektrycznych pomp ciepła; w 2028 r. liczba sprzedawanych pomp ciepła ma wynieść co najmniej 700 tys. szt. A warto dodać, że Wielka Brytania ma obecnie największy w Europie rynek sprzedaży kotłów gazowych (ok. 1,5 mln rocznie). Z kolei w Niemczech nowy rząd założył, że nastąpi wzrost zamontowanych pomp ciepła z około 1 mln szt. Do liczby 4-6 mln sztuk do końca 2030 roku. Ambicją Niemców jest to, aby udział OZE w produkcji energii elektrycznej wyniósł 80% w 2030 r., a całkowita dekarbonizacja produkcji energii elektrycznej nastąpiła do końca 2035 r. Pozwoli to zatem na 100% dekarbonizację ciepła wytwarzanego za pomocą elektrycznych pomp ciepła oraz dekarbonizację transportu elektrycznego. Jestem przekonany, że to co dzieje się u naszych zachodnich sąsiadów jeszcze mocniej przyśpieszy transformację energetyczną w całej Unii Europejskiej.
Dziękujemy za rozmowę
Redakcja Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja
Paweł Lachman – Koordynator POBE oraz Prezes PORT PC
Wywiad został opublikowany w specjalnym numerze Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja z lutego 2022. Wydanie poświęcone jest POBE oraz trzem kluczowym dokumentom, które są związane z kwestią termomodernizacji i dekarbonizacji budynków.
Zapraszamy do lektury. Kliknij i pobierz numer w PDF TUTAJ. Artykuł na stronach: 10-12.
Redakcja: Jakie jest znaczenie dokumentów omawianych w niniejszym numerze (mapa drogowa IEA, rewizja Dyrektywy EPBD oraz raport JCR) z punktu widzenia Fraunhofer ISE i branży technologii grzewczych w Europie?
Marek Miara: Przynajmniej częściowo są to różne punkty widzenia. Dla nas (dla Instytutu Fraunhofera ISE) nie są one zaskoczeniem, jeśli chodzi o przekaz merytoryczny. Powiem więcej, są one raczej potwierdzeniem wielu naszych opracowań i badań prezentowanych przez ostatnie lata. Wymienione dokumenty są również bardzo różne w swoim charakterze. Opracowanie JRC jest naukowym potwierdzeniem faktu, iż celów klimatycznych nie da się osiągnąć adresując lub rozwiązując tylko jeden z problemów. Niezbędne są działania na wielu frontach. W tym konkretnym przypadku, nie wystarczy sama termomodernizacja, ani sama dekarbonizacja ciepła. Konieczne są oba działania. Dyrektywa EPBD jest, jak sama nazwa wskazuje, dokumentem zalecającym pewien pożądany obowiązek prawny. Państwa członkowskie muszą na te zalecenia odpowiednio zareagować, dostosowując własne ustawodawstwo. Wreszcie trzeci dokument, moim zdaniem niezwykle ważny i rewolucyjny, to mapa drogowa, a więc opis sposobu dojścia do celu na poziomie globalnym. Organizacja IEA nie była w swoich dotychczasowych raportach specjalnie postępowa jeśli chodzi o szeroko rozumiane zastosowanie odnawialnych źródeł energii. W tym opracowaniu wskazuje jednak jednoznacznie, że właśnie ich szerokie zastosowanie jest jedynym rozwiązaniem na przyszłość.
Dla branży technologii grzewczych w Europie wszystkie trzy dokumenty wskazują w dość jednoznaczny sposób jakie technologie mają przyszłość oraz w jakim wymiarze ilościowym muszą one być zastosowane. Te zalecania przekładają się na bezpieczeństwo w planowaniu i rozwoju przyszłych strategii firm branży technologii grzewczych. Doskonale widać to na przykładzie pojawiających się w znacznej ilości nowych inicjatyw gospodarczych czy start-up’ów z zakresu pomp ciepła. To właśnie ta technologia jednoznacznie dominuje w przyszłym pokrywaniu zapotrzebowania na ciepło i chłód.
Kończąc odpowiedź, wrócę jeszcze do punktu widzenia Instytutu. Rozwiązywanie wyzwań technologicznych przyszłości wspólnie z przemysłem jest podstawą naszego działania. Wszystkie wymienione dokumenty mówią jedno: w bliższej i dalszej przyszłości nie powinniśmy mieć powodów do nadmiernej nudy.
Redakcja: W grudniu 2021 powstał nowy plan klimatyczno-energetyczny w Niemczech. Na ile zgodny jest z mapą drogową IEA „Net Zero by 2050”?
Marek Miara: W swoim ogólnym kierunku nowy plan w Niemczech oraz mapa drogowa IEA w wielu punktach się pokrywają. Najważniejszym dla mnie punktem w obu dokumentach są ambitne plany w nich zawarte. Konkretne plany niemieckie, to na przykład obowiązek stosowania od roku 2025 systemów grzewczych zapewniających co najmniej 65% udział energii odnawialnej. Równolegle mapa drogowa IEA zaleca zakaz sprzedaży od 2025 urządzeń grzewczych wykorzystujących kopalne źródła energii. Oba te zalecenia są niemalże równoznaczne. Oba dokumenty mówią też o znacznym przyroście produkcji energii elektrycznej z wiatru i słońca do roku 2030. Konkretne plany niemieckie zakładają potrojenie obecnych mocy. Również plany dotyczące zastosowania pomp ciepła pokrywają się ze sobą. Globalne plany IEA są równie ambitne jak plany niemieckie. Nowy minister przemysłu i ochrony klimatu zapowiedział 4 do 6 milionów pomp ciepła zainstalowanych w Niemczech do 2030 roku. Jest to wielka szansa, ale i niemałe wyzwanie dla całej branży.
Redakcja: Jaki będzie wpływ nowej polityki gospodarczej Niemiec na inne kraje Unii Europejskiej?
Marek Miara: Trudno odpowiedzieć na to pytanie już teraz. Osobiście mam nadzieję, że będzie to wpływ bardzo pozytywny. W ostatnich latach Niemcy nie byli raczej na pierwszej linii, jeśli chodzi o ustawodawstwo proklimatyczne. Z drugiej strony na co dzień odczuwam, jak ważne są w Niemczech tematy związane, ogólnie mówiąc, z ochroną środowiska. Pokazują to choćby wyniki ostatnich wyborów, a w ich konsekwencji nowe ustawodawstwo lub jego zapowiedzi. Wspomniana „nowa polityka” skonkretyzuje się już wkrótce w postaci dwóch „fal” ustaw i rozporządzeń, które zapowiedziane są na wiosnę i lato. Wszystko wskazuje na to, że będą to dokumenty bardzo ambitne. I jednocześnie dobre przykłady do naśladowania dla innych krajów Unii Europejskiej.
Dziękujemy za rozmowę
Redakcja Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja
dr inż. Marek Miara
Wywiad został opublikowany w specjalnym numerze Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja z lutego 2022. Wydanie poświęcone jest POBE oraz trzem kluczowym dokumentom, które są związane z kwestią termomodernizacji i dekarbonizacji budynków.
Zapraszamy do lektury. Kliknij i pobierz numer w PDF TUTAJ. Artykuł na stronie: 9.
Przedstawiamy wypowiedzi przedstawicieli organizacji zrzeszonych w POBE opublikowane w wydaniu specjalnym czasopisma Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja (luty 2022 r.).
Fot. Pixabay
Tomasz Malowany Dyrektor Generalny Polskiej Korporacji Techniki Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Działania POBE w najbliższych latach w/g nas powinny rozwijać się w następujących obszarach:
● bieżąca i perspektywiczna analiza zmieniających się warunków aktywności gospodarczej dla branży budowlanej w oparciu o przepisy UE jak i ustawodawstwo polskie, inicjowanie możliwości powstania nowych potrzebnych branży uregulowań;
● aktywny udział w konsultowaniu i opiniowaniu istniejących i tworzonych przepisów w różnych segmentach branżowych budownictwa;
● wymiana informacji o działaniach podejmowanych przez organizacje należące do POBE, współdziałanie i proponowanie włączenia się do realizowanych przedsięwzięć.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Wyzwania w zakresie transformacji budynków w Polsce do 2030 r. wynikają z faktu szybkiej zmiany technologii w branży instalacyjnej, co pokazało, że nienależycie nadążamy z przygotowaniem kadr wykonawczych. Brakuje instalatorów przygotowanych do realizacji systemów instalacyjnych wykorzystujących pompy ciepła współpracujące z instalacjami PV, a także rozumienia i prawidłowego doboru szeroko rozumianych instalacji hybrydowych. Jednocześnie zbyt wolno wzrastający poziom wiedzy inwestorów, którzy często termomodernizację budynku nadal rozumieją wyłącznie przez fakt wymiany źródła ciepła. Również wzrost cen energii i dalsza mało optymistyczna perspektywa w tym zakresie już dziś powoduje powrót do stałopalnych źródeł ciepła.
Paweł Lachman PORT PC, POBE Prezes Zarządu Polskiej Organizacji Rozwoju Technologii Pomp ciepła, koordynator Porozumienia Branżowego na Rzecz Efektywności Energetycznej
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Główną intencją do podjęcia współpracy początkowo siedmiu, a obecnie już dwunastu organizacji branżowych była potrzeba wspólnego działania różnych środowisk ponad ewentualnymi różnicami i często partykularnymi interesami. Wiemy, że praktycznie w każdym kraju w UE nastąpił proces tworzenia podobnych platform współpracy organizacji związanych z efektywnością energetyczną budynków. W ramach POBE przyjęliśmy transparentne i demokratyczne zasady działania, co pozwala na uszanowanie zdania wszystkich uczestników porozumienia. Np. w przypadku przyjmowania wspólnych stanowisk porozumienia wymagana jest jednomyślność. Chcemy jako POBE skutecznie współpracować z administracją publiczną, ale też komunikować się z instalatorami, projektantów, z pracownikami naukowymi uczelni technicznych i innymi osobami z obszaru efektywności budynków. Istotna rolą porozumienia jest również wzajemne inspirowanie działań naszych organizacji.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Główne wyzwania wynikają wprost z potrzeby efektywnego wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu. W założeniach zarówno w dyrektywie EPBD z 2018 r., jak i w strategii UE Fala Renowacji z 2020 r., każdy budynek mieszkalny w Unii Europejskiej w 2050 będzie budynkiem efektywnym energetycznie, jak i neutralnym klimatycznie co będzie niezwykle dużym i trudnym wyzwaniem w Polsce. Budynki to w tej dekadzie priorytet działań UE – wcześniej, w poprzednich latach Komisja Europejska skupiała się na reformie sektora elektroenergetycznego. Obecnie sektor budynków zyskuje szczególna rolę ze względu na duży udział emisji gazów cieplarnianych, ale też ze względów politycznych. Warto pamiętać, że w budynkach spędzamy statystycznie ponad 90% czasu. Widać potrzebę połączenia działań dot. wzrostu komfortu mieszkańców, cyfryzacji i dekarbonizacji z jednoczesną termomodernizacją budynków. To co jest bardzo ważne to wdrażanie skutecznych rozwiązań, które pozwolą na walkę z ubóstwem energetycznym. Nowy projekt dyrektywy EPBD wprowadza nowy standard energetyczny budynków nazwany jako budynki zeroemisyjne. Widzimy jako POBE wyraźną potrzebę stworzenia już teraz polskich standardów zielonych budynków mieszkalnych, zgodnych z taksonomią zrównoważonego finasowania i wpisujących się w nowy zero-emisyjny standard. W mojej ocenie pozwoli to też na przygotowanie pola pod specjalne kredyty dla zielonych inwestycji budowlanych. Ważne kwestie to dopasowanie warunków technicznych budynków do dyrektyw EPBD z 2018 i 2021, jak również wsparcie zmian w zakresie metodologii świadectw charakterystyki energetycznej budynków. Jesteśmy jednym z ostatnich krajów, który nie wprowadził klas energetycznych budynków i trzeba to możliwie szybko zmienić.
Tomasz Boruc Dyrektor Zarządzający Polskiego Związku Pracodawców Hurtowni Branży Grzewczej, Sanitarnej, Instalacyjnej, Klimatyzacji i Wentylacji, ZHI, Związku Pracodawców Dystrybucji Elektrotechniki SHE
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Nowe technologie służące lepszemu wykorzystaniu energii trafiają na rynek przeważnie za pośrednictwem profesjonalnych hurtowni, tak więc również hurtownie będące członkami Związków hurtowni elektrycznych SHE oraz instalacyjno-grzewczych ZHI są istotnymi uczestnikami procesów i realizacji celów modernizacyjnych które stawia sobie porozumienie POBE. Do instalatorów i użytkowników, oprócz coraz bardziej zaawansowanych technicznie produktów musi trafić specjalistyczna informacja i wiedza dotycząca montażu, eksploatacji i serwisu urządzeń. Profesjonalne hurtownie są najskuteczniejsze w tych obszarach działania.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Dystrybucja materiałów technicznych to bardzo dobra branża na najbliższe lata. Wyzwaniem dla hurtowni będzie zbudowanie kompetencji dla sprawnego przekazywania wiedzy i odpowiedniego wsparcia procesów modernizacyjnych. Czasy taniej energii się kończą, będzie coraz więcej nowych zaawansowanych energooszczędnych wyrobów i technologii a na rynku jeszcze bardziej będzie brakować specjalistów (od projektantów do instalatorów i serwisantów). Potrzebne jest odczarowanie zawodu instalatora (zarówno w branży elektrycznej jak instalacyjno-grzewczej). Współczesny Instalator to wysokiej klasy, dobrze opłacany specjalista a w świadomości społecznej to nadal niezbyt ceniony zawód – trzeba to zmienić. Z innym wyzwaniami sobie poradzimy.
Maciej Kubanek Prezes Zarządu, Sekretarz Generalny Polskiego Związku Producentów i Przetwórców Izolacji Poliuretanowych PUR i PIR „SIPUR”
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Porozumienie na rzecz Poszanowania Energii POBE powinno konsekwentnie dążyć do wzmocnienia swojego wizerunku u decydentów i pozostałych interesariuszy. Jednym z najważniejszych działań POBE jest promowanie Porozumienia jako reprezentanta szerokiego spectrum technologii aktywnie zaangażowanych w zwiększanie efektywności energetycznej, rozwój zrównoważonego budownictwa, wdrażanie ambitnej polityki klimatycznej i poprawę jakości środowiska naturalnego w Polsce. Zakres branż współpracujących w ramach POBE stwarza możliwość wypracowania profesjonalnych stanowisk Porozumienia dot. poszczególnych zagadnień. Konkurencyjny charakter niektórych stowarzyszeń czy związków tworzących POBE nie powinien uniemożliwić realizacji nadrzędnych i długofalowych celów określonych w deklaracji programowej Porozumienia.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Transformacja budynków w Polsce powinna odbywać w sposób zaplanowany i konsekwentny w zgodzie z europejskimi dyrektywami i innymi dokumentami obowiązującymi w Unii Europejskiej. Podstawą działań powinna być długoterminowa strategia renowacji budynków oraz Warunki techniczne zawierające m.in. podwyższone wymagania w zakresie izolacyjności cieplnej budynków. Wśród potencjalnych zagrożeń można wskazać m.in. ekonomiczne ograniczenia właścicieli budynków, niewystarczające np. w odczuciu inwestorów wsparcie programu (finansowanie), negatywny wpływ na gospodarkę pandemii Covid 19, wzrost cen surowców i końcowych wyrobów oraz okresowe kłopoty z ich zakupem, brak profesjonalnych kadr, zmiany przepisów ograniczające w praktyce konkurencję itp.
Kamil Kiejna Prezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Producentów Styropianu
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Dekarbonizacja budownictwa wymaga przygotowania i działań w wielu obszarach jednocześnie (efektywność energetyczna, rozwój OZE, termomodernizacja, modernizacja infrastruktury sieciowej). POBE skupiające przedstawicieli branż kluczowych dla transformacji budownictwa, stanowi dziś unikalną i jedyną platformę współpracy tych podmiotów. Kluczową, niełatwą rolą Porozumienia w najbliższych latach będzie koordynacja współpracy w sposób obiektywny i kompleksowy, ponieważ tylko taka formuła może stanowić wartościowe i uzasadnione wsparcie działań organów administracji w tym procesie.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Termoizolacja przegród budynku to jedna z najbardziej uzasadnionych ekonomicznie inwestycji w poprawę efektywności energetycznej budynku. Produktowo i logistycznie branża styropianu jest przygotowana do koniecznej transformacji budynków już w ciągu najbliższych kilku lat. Kluczowa w tym procesie z perspektywy branży izolacji będzie optymalizacja narzędzi zwalczania ubóstwa energetycznego i mechanizmów wsparcia inwestorów. Doświadczenia minionego roku wskazują, że na drodze realizacji celów energetyczno-klimatycznych w obszarze polskiego budownictwa mogą w najbliższych latach stanąć przede wszystkim czynniki globalne – niedobory surowców, rosnące koszty energii oraz brak pracowników, nie tylko tych wykwalifikowanych.
Wojciech Ratajczak Wiceprezes Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Podstawą założenia i działania POBE jest troska o bezpieczeństwo energetyczne Polski, poprawę jakości środowiska naturalnego, a w szczególności powietrza. Cele te są zgodne z misją PZITS, którą jest praca na rzecz społeczeństwa przez rozwój inżynierii sanitarnej i inżynierii środowiska służących ochronie zdrowia i środowiska przyrodniczego. Wierzymy, że to od nas samych, inżynierów i techników sanitarnych, zależy jakość zagospodarowania źródeł energii, powietrza, wody, a także odprowadzenie i utylizacja ścieków i odpadów. Działalność PZITS jest bardzo ważna w zakresie wspierania i wprowadzania proekologicznych, oszczędnościowych rozwiązań technicznych, popularyzacji i rozwijania wartościowej wiedzy, wspierania przyjaznego ustawodawstwa. Jednocześnie jako stowarzyszenie naukowo-techniczne dążymy do intensyfikacji transferu nowych technologii i wyników najnowszych badań w praktyce inżynierskiej. W tym zakresie udział PZITS w działalności POBE będzie szczególnie silny w najbliższych latach.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
W budynkach spędzamy zdecydowaną większość życia, a środowisko wewnętrzne wpływa na nasze zdrowie i samopoczucie. Kluczowym wyzwaniem w zakresie ich transformacji jest przede wszystkim zapewnienie jak najwyższego komfortu wewnętrznego z jednoczesnym poszanowaniem i ochroną środowiska zewnętrznego. Stało się to szczególnie istotne w czasach pandemii, kiedy okazało się, że dotychczas stosowane regulacje dotyczące projektowania wentylacji są niewystarczające i proces ten musimy przemodelować praktycznie od początku. Następnym wyzwaniem jest uzyskanie wysokiej jakości warunków wewnętrznych w możliwie niskich, akceptowalnych przez całe społeczeństwo, kosztach (finansowych i ekologicznych). Realizacja tych wyzwań wymaga nie tylko specjalistycznej wiedzy technicznej, ale również wpływu na poziom wiedzy osób, którą dysponują użytkownicy budynków, tj. osoby nie będących specjalistami, jak również przekonania osób tworzących prawo, że kluczem do stosowania nowoczesnych rozwiązań jest przyjazne, zrozumiałe i nadążające za rozwojem techniki Prawo Budowlane.
Grzegorz Burek Wiceprezes Zarządu Stowarzyszenia Branży Fotowoltaicznej POLSKA PV
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Przed nami sporo wyzwań w dziedzinie zwiększania efektywności energetycznej budynków. To nie tylko realizacja celów unijnych czy też norm krajowych. To także niwelacja swoistego długu społecznego, tak by miliony gospodarstw domowych mogły żyć w dobrze ocieplonych i ogrzewanych budynkach. Dlatego rola POBE może być rozumiana dwojako. Z jednej strony oznacza to wpływ na wyznaczanie standardów energetycznych budynków, ich efektywności energetycznej oraz zastosowania odnawialnych źródeł energii. Z drugiej strony POBE promując wysokie standardy budynków może wpływać pozytywnie na ograniczanie niskiej emisji w Polsce. Doskonałym przykładem była wspólna akcja „Dom bez rachunków”. Pracy w zakresie rozwiązań technicznych, prawnych oraz edukacyjnych w najbliższych latach nie zabraknie.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Z punktu widzenia Stowarzyszenia Branży Fotowoltaicznej POLSKA PV niesłychanie ważne jest szerokie zastosowanie odnawialnych źródeł energii. Dlatego wpierw promujemy modernizację energetyczną budynków. To efektywność energetyczna jest kluczem to właściwego zastosowania OZE, doboru odpowiednich mocy i instalacji. Dotyczy to szerokiego spektrum: jak mikroinstalacje fotowoltaiczne, systemy grzewcze oparte na pompach ciepła itd. Warto promować kierunek, by budynki zużywały tyle energii, ile są w stanie wyprodukować. To niższe koszty eksploatacji i korzyść dla lokalnego społeczeństwa i środowiska.
Marek Beśka Prezes Zarządu Stowarzyszenia Energooszczędne Domy Gotowe
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Nasza organizacja, tj. Stowarzyszenie Energooszczędne Domy Gotowe (EDG) widzi POBE w najbliższych latach jako lidera zarówno działań propagujących budynki nisko emisyjne, jak i lidera w procesie wdrażania założeń polityki klimatycznej i energetycznej UE w sektorze budownictwa. Musimy uświadamiać społeczeństwu/inwestorom, że budownictwo może w istotny sposób przyczynić się do ograniczenia emisji CO2, zarówno w budynkach nowych, jak i termomodernizowanych. Możemy wspólnie, zadbać o lepszy klimat i środowisko dla przyszłych pokoleń. W przypadku obiektów nisko emisyjnych, ważny jest również czynnik ekonomiczny. Obecna transformacja energetyczna w Polsce powoduje, że ceny energii szybko rosną i będą rosnąć nadal. Dlatego powinniśmy promować ideę inwestowania w obiekty energooszczędne, aby pokazać, że to się bardzo opłaca, a koszty eksploatacji mogą być praktycznie zerowe. Mówiąc krótko realizując budynki o niskim zapotrzebowaniu na energię, zasilane z OZE, dbamy o środowiskowo i nasze portfele.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Kluczowym wyzwaniem transformacji sektora budownictwa jest wdrożenie kontroli budynków indywidualnych w celu sprawdzenia czy zostały one wykonane zgodnie z projektem i obowiązującymi warunkami technicznymi. Kolejnym wyzwaniem jest wprowadzenia przez Rząd, programu wsparcia (w formie bezzwrotnej dotacji), dla inwestujących w budynki nisko emisyjne oraz odpowiednie urządzenia i instalacje. Takie rozwiązania rządowego programu wsparcia funkcjonują już w niektórych krajach europejskich, przyczyniając się do dynamicznego rozwoju segmentu budynków zero energetycznych i technologii OZE. Wykreowany trend na tego typu budynki, przyczynia się do rozwoju nowych gałęzi przemysłu i może być motorem transformacji całej gospodarki.
Tomasz Trusewicz Dyrektor Stowarzyszenia Polska Wentylacja
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
W POBE współpracują ze sobą sektorowe organizacje branżowe związane z szeroko rozumianą branżą budowlaną. Ich wspólnym celem jest troska o rozwój energooszczędnego budownictwa. Choć specyfika działania każdej organizacji jest inna, wszystkie są zgodne, co do tego, że nowoczesne budownictwo powinno być efektywne energetycznie, przyjazne użytkownikom i neutralne dla środowiska naturalnego. Aby takie było, przepisy regulujące projektowanie i wykonawstwo powinny być jasne, odzwierciedlać rozwój technologii i materiałów oraz nadążać za wyzwaniami, jakie stawia zmieniający się świat. Potrzebne jest również edukowanie inwestorów, ale także osób decyzyjnych, w zakresie możliwości stosowania efektywnych i przyjaznych rozwiązań budowlanych i instalacyjnych oraz wskazywania przynoszonych przez nie korzyści. Wymiana informacji, doświadczeń i poglądów oraz współpraca organizacji branżowych zrzeszonych w POBE może być w tym bardzo efektywna, zwłaszcza ze względu na naszą różnorodność branżową.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Jednym z kluczowych zagadnień, docenianym coraz poważniej już od lat, jest energooszczędność budynków. Dla wielu inwestorów koszty eksploatacji obiektów są coraz bardziej istotne. Stąd niemal powszechna troska o jak najmniejsze zużycie energii związane z ogrzewaniem budynków. Dużym wyzwaniem, stojącym przed projektantami oraz wykonawcami powinna być dbałość o stosowanie rozwiązań efektywnych energetycznie. To kompetencje i zawodowa rzetelność specjalistów branżowych powinny pomóc inwestorom wybierać rozwiązania najlepsze w konkretnych sytuacjach, gdyż każdy obiekt budowlany ma swoją specyfikę, a wielu inwestorów szczególne potrzeby lub wymagania. Nie jest możliwe, aby było efektywne oferowanie wszystkim jednakowych rozwiązań. Konieczne jest nie tylko efektywne energetycznie ogrzewanie, ale także chłodzenie budynków przy jednoczesnym zapewnieniu właściwego środowiska wewnętrznego. Zapominanie o skutecznej wentylacji jest zjawiskiem dosyć częstym i powodem złego samopoczucia użytkowników budynków. Prowadzi także do destrukcji budynków. Jednocześnie niewłaściwe systemy wentylacji mogą być powodem zwiększonego ponad potrzeby zapotrzebowania budynku na energię. Problemy te dotyczą zarówno obiektów nowo wznoszonych jak i poddawanych termomodernizacji. Złożoność techniki wentylacyjnej wymaga bardzo świadomego jej stosowania. Z pewnością wyzwaniem jest zarówno zwiększanie świadomości w tym zakresie, jak również zdecydowane unowocześnienie przepisów.
Janusz Starościk Prezes Zarządu Stowarzyszenia Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
POBE jest inicjatywą porozumienia kluczowych organizacji branżowych działających na polu zwiększania efektywności energetycznej w budynkach, w szerokim zakresie: od instalacji nowoczesnych i energooszczędnych systemów ogrzewania, poprzez ograniczenia zapotrzebowania na ciepło dzięki lepszej termoizolacji czy stosowania rozwiązań prosumenckich w pozyskiwaniu i wykorzystywaniu energii elektrycznej. Reprezentatywna platforma ekspercka jakim jest POBE pozwala na promowanie nowoczesnych energooszczędnych rozwiązań zarówno na polu edukacyjnym, jak również doradczym w kontaktach z decydentami, czy administracją rządową. Ciało doradcze dla decydentów, jakim może być w najbliższych latach POBE, byłoby cenna baza informacji i konsultacji wprowadzanych rozwiązań prawnych, mających na celu ograniczenie zużycia energii podczas eksploatacji budynków. Tego typu pomoc, pomogłaby z jednej strony w realny sposób pomóc użytkownikom w ograniczeniu kosztów z tytułu zużycia energii, przy równoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa energetycznego, z drugiej zaś pozwoliłaby na takie przygotowanie regulacji prawnych dla branży budowlanej, ciepłowniczej i częściowo energetycznej, które pozwoliłyby na realne działania na rzecz transformacji energetycznej i oszczędności zużycia energii, nie mówiąc o uwzględnieniu w tych przepisach regulacji międzynarodowych i trendów technologicznych.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku?
Z pewnością, dużym wyzwaniem będzie praktyczne wdrażanie działań związanych z transformacją budynków. Teoria to jedno, a praktyka to drugie. Najłatwiej oczywiście będzie z budowa nowych budynków. Jeżeli projektanci i wykonawcy podejdą rzetelnie do spełnienia wymagań związanych z efektywnością energetyczną, a inwestor nie będzie szukać na siłę pseudooszczędności, to jest szansa, że obraz nowego budownictwa w Polsce będzie się zmieniać w korzystny sposób. Gorzej wygląda sprawa istniejących zasobów budowlanych, ponieważ papier wytrzyma wszystkie wymagania choćby nie wiadomo jakie przepisy zostały wprowadzone. Renowacja istniejących budynków może natrafić na trzy podstawowe bariery: finansową, możliwości przerobowych dostępnych fachowców i techniczne, związane z konstrukcją budynku. Z punktu widzenia branży grzewczej, podstawową kwestią jest wymiana starych, nieefektywnych urządzeń grzewczych na nowe. O ile w wypadku kotłów grzewczych sprawa, poza pewnymi wyjątkami wydaje się prosta, o tyle przejście na OZE wiąże się z głęboką termomodenizacją budynków, żeby nowa instalacja zapewniła komfort cieplny na akceptowalnym poziomie kosztów podczas eksploatacji. Istotna barierą dla pełnej termomodernizacji są związane z tym koszty. Należy pamiętać, że środki na różne programy wsparcia nie biorą się dodruku pieniędzy, chociaż można odnieść wrażenie, że część społeczeństwa rozumuje w ten sposób, ale te środki muszą być wypracowane przez gospodarkę, lub przesunięte z finasowania innych dziedzin. Pewnym przejściowym rozwiązaniem kompromisowym, może być zastosowanie kombinacji różnych konwencjonalnych źródeł ciepła z OZE, np. wykorzystujących energie słoneczną połączona z magazynem ciepła, gdzie w okresie mniejszego zapotrzebowania na ciepło energia pochodziłaby z OZE, a urządzenie grzewcze wykorzystujące konwencjonalne źródła energii byłoby traktowane jako źródła szczytowe. Także wsparcie w celu rekompensaty stosunkowo wysokich wstępnych kosztów inwestycyjnych w pompę ciepła czy instalację kolektorów słonecznych z magazynem ciepła, może w szybkim czasie przynieść wymierną korzyść w postaci względnie szybkiej amortyzacji takiej inwestycji, szczególnie w dobie wzrastających kosztów paliw i energii elektrycznej dostarczanej z zewnątrz. Dlatego także bardzo ważna kwestia jest rozwój instalacji prosumenckich, wykorzystujących maksymalnie lokalne zasoby energii, co pozwoli na tanie i bezpieczne ogrzewanie, w połączeniu z ograniczeniem zapotrzebowania na ciepło w wyniku działań mających na celu ograniczanie strat ciepła w budynku.
Henryk Kwapisz Przewodniczący Zarządu Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej Szklanej i Skalnej MIWO
Jaka jest rola organizacji w działaniu POBE w najbliższych latach?
Porozumie Branżowe Na Rzecz Efektywności Energetycznej (POBE), które zrzesza wiele stowarzyszeń branży budowlanej, powinno nadal integrować branżę wokół energooszczędności budynków i zrównoważonego budownictwa w Polsce. Doceniamy to, że POBE jest aktywną organizacją, która jest dostrzegana przez branżę oraz decydentów. Bardzo sobie cenimy działalność merytoryczną POBE – raporty, webinaria czy poradniki w zakresie transformacji w sektorze budownictwa oraz uczestnictwo w konsultacjach publicznych kluczowych regulacji. POBE, dzięki swoim działaniom, ma szansę przyczynić się do transformacji branży budynkowej w Polsce. Dla branży izolacji budowlanych istotne jest promowanie i wspieranie powszechnej i kompleksowej modernizacji budynków, bo to pomoże w osiągnięciu celów klimatycznych Unii Europejskiej, w ograniczeniu smogu w Polsce i rozwoju kraju po pandemii. Termomodernizacja istniejących budynków będzie szansą na rozwój dla dużej części sektora budowlanego, a także na stworzenie nowych miejsc pracy.
Jakie są kluczowe wyzwania w transformacji budynków w Polsce do 2030 roku? POBE powinno być grupą ekspertów szeroko rozumianego sektora związanego z efektywnością energetyczną. Ze względu na coraz większą liczbę członków reprezentujących różne organizacje, POBE powinno rozszerzyć spektrum swoich tematów i nie skupiać się przede wszystkim na ciepłownictwie, ale obejmować też inną tematykę mającą wpływ na energooszczędność budynków. Nowi członkowie POBE muszą zwiększyć swoją aktywność w ramach Porozumienia. Powinny powstać grupy robocze, wypracowujące stanowiska. Ze względu na wyzwania związane z energooszczędnością sektora budynków na poziomie Polski jak i UE, należy zwiększyć aktywność organizacji, które zajmują się tą tematyką.
Przedstawiamy numer specjalny Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja z lutego 2022. Jest on poświęcony POBE oraz trzem kluczowym dokumentom, które są związane z kwestią termomodernizacji i dekarbonizacji budynków.
Zapraszamy do lektury. Kliknij i pobierz numer w PDF TUTAJ. Artykuł na stronach: 3-8.
2 czerwca 2022 r. w Krakowie odbędzie się X Kongres Polskiej Organizacji Rozwoju Technologii Pomp Ciepła (PORT PC). W tym roku wydarzenie odbędzie się po raz pierwszy w formie hybrydowej.
Porozumienie Branżowe na Rzecz Efektywności Energetycznej objęło Patronatem to wydarzenie.
X Kongres będzie szczególnie ważnym momentem w 11-letniej historii stowarzyszenia i historii pomp ciepła w Polsce.
Kongres PORT PC to najważniejsze, coroczne wydarzenie branży pomp ciepła w Polsce, w każdym roku gromadzące kilkaset osób z branży techniki grzewczej i budynkowej. Warto wspomnieć, że 2021 roku na wydarzeniu było ponad 1000 uczestników. Spotkanie ma na celu integrację całej branży, a także wymianę wiedzy i doświadczeń pomiędzy specjalistami.
Gośćmi specjalnymi X Kongresu będą m.in.: Paweł Mirowski – Prezes Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), Jan Rosenow – dyrektor Programów Europejskich z The Regulatory Assistance Project, Phill Hurley – Prezes Zarządu Heat Pump Association (HPA), Miłosz Karpiński – analityk energetyczny International Energy Agency (IEA) oraz Marek Miara – Business Developer Heat Pumps w Fraunhofer ISE.
Wiodącym zagadnieniem X Kongresu PORT PC będzie pokazanie nowych wyzwań dla branży pomp ciepła oraz omówienie nowych programów dofinansowania dla pomp ciepła zarówno dla budynków nowo budowanych jak i poddawanych termomodernizacji. Oprócz tego ważnymi tematami poruszanymi w trakcie wydarzenia będzie przybliżenie sytuacji w dwóch kluczowych krajach w Europie: w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz wyzwania przed branżą w Polsce, optymalne programy wsparcia w Europie oraz nowe standardy branżowe PORT PC dotyczące dolnych źródeł ciepła dla pomp ciepła.
Podczas Kongresu zostaną przedstawione także działania w branży pomp ciepła oraz wskazówki jak musi zmienić się rynek w Polsce w najbliższych latach.
Jak twierdzi Paweł Lachman – prezes zarządu PORTPC – „praktycznie wszystkie prognozy dotyczące przyszłości zastosowania pomp ciepła znalazły potwierdzenie w kluczowym znaczeniu w obecnej polityce klimatycznej Unii Europejskiej i Europejskim Zielonym Ładzie. Co jest też istotne, dotyczy to również opublikowanej w maju 2021 mapie drogowej „Net Zero by 2050” Międzynarodowej Agencji Energii. Obecnie najważniejszym wyzwaniem jest szybki rozwój branży producentów pomp ciepła i osprzętu w Polsce oraz zapewnienie fachowej siły instalacyjnej. Będą to jedne z najważniejszych tematów X Kongresu PORT PC”.
W czasie X kongresu PORTPC planowane sesje tematyczne:
Rynek pomp ciepła w Polsce i na Świecie. Nowe wyzwania dla branży pomp ciepła.
Pompy ciepła w Polsce – panel dyskusyjny – tematy poruszane w sesji pierwszej
Nowe programy dofinansowań do pomp ciepła. Program „Moje ciepło”, „Czyste Powietrze” i inne programy wsparcia
Dolne źródła dla pomp ciepła
Działania w branży pomp ciepła. Jak musi się przygotować rynek?
Do udziału w kongresie PORT PC gorąco zapraszamy instalatorów, projektantów, audytorów i certyfikatorów energetycznych, przedstawicieli organizacji branżowych, instytucji związanych z rozwojem rynku pomp ciepła w Polsce, przedstawicieli samorządów i innych przedstawicieli branży grzewczej, oraz wszystkie osoby zainteresowane tematyką efektywnych budynków przyszłości.
Szczegółowe informacje dotyczące wydarzenia wraz z informacją o rejestracji na Kongres znajdują się na stronie internetowej: www.portpc.pl/kongres.
Przedstawiamy numer specjalny Ciepłownictwo Ogrzewnictwo Wentylacja z lutego 2022. Zachęcamy do zapoznania się z nim. Jest on poświęcony POBE oraz trzem kluczowym dokumentom, które są związane z kwestią termomodernizacji i dekarbonizacji budynków.
“Szanowni Państwo,
numer 2 czasopisma, który oddajemy w Państwa ręce jest numerem specjalnym, w którym chcielibyśmy, aby poznali Państwo bliżej Porozumienie Branżowe na rzecz Efektywności Energetycznej; jest to platforma współpracy organizacji, której misją jest troska o zdrowie i bezpieczeństwo energetyczne obywateli naszego kraju, walka o poprawę jakości środowiska naturalnego oraz wspólne zmagania związane z wdrażaniem ambitnej polityki klimatycznej w Polsce.
W 2018 r. przedstawiciele czołowych stowarzyszeń branżowych, związanych z techniką budynkową i szeroko pojętą branżą efektywności budynków złożyli podpisy pod porozumieniem na rzecz współpracy w zakresie efektywności energetycznej. Do porozumienia przystąpiły: Główna Sekcja Ciepłownictwa Ogrzewnictwa Wentylacji i Inżynierii Atmosfery Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, Korporacja Techniki Sanitarnej Grzewczej Gazowej i Klimatyzacji, Stowarzyszenie Branży Fotowoltaicznej Polska PV, Stowarzyszenie Energooszczędne Domy Gotowe, Stowarzyszenie Polska Wentylacja, Polska Organizacja Rozwoju Technologii Pomp Ciepła oraz Stowarzyszenie Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych tworząc Porozumienie Branżowe na rzecz Efektywności Energetycznej POBE.
Jak zapisano w preambule porozumienia: „Sygnatariusze porozumienia mają świadomość tego, że tylko skuteczna współpraca wielu środowisk pozwoli na osiągnięcie nadrzędnych i długofalowych celów naszego Państwa w zakresie efektywności energetycznej. Podpisanie porozumienia świadczy o tym, że organizacjom w sposób szczególny zależy na powodzeniu realizacji programu „Czyste Powietrze”. Będą one również pracowały nad pozostałymi inicjatywami związanymi z poprawą jakości środowiska wewnętrznego w budynkach przy jednoczesnym ograniczeniu zużycia energii.
Partnerstwo zawarte w ramach porozumienia jest realizowane przez: rozwój zrównoważonego budownictwa w Polsce, wspieranie merytoryczne programu „Czyste Powietrze” oraz realizację celów: wykorzystania OZE i poprawę efektywności energetycznej w Polsce do 2030 r. oraz wdrażanie w kraju znowelizowanych dyrektyw EPBD, RED, EED.
W kolejnych latach do POBE dołączyły kolejne organizacje podzielające misję i cele POBE: Polski Związek Producentów i Przetwórców Izolacji Poliuretanowych PUR i PIR „SIPUR”, Polskie Stowarzyszenie Producentów Styropianu, Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej: Szklanej i Skalnej, Związek Pracodawców Dystrybucji Elektrotechniki oraz Polski Związek Pracodawców Hurtowni Branży Grzewczej, Sanitarnej, Instalacyjnej, Klimatyzacji i Wentylacji. Jak twierdzą organizacje branżowe: „Po dwóch dekadach od przygotowania pierwszych publicznych programów wspierających transformację energetyczną w Europie, nadszedł czas na wyciągnięcie wniosków z doświadczeń krajów zachodnioeuropejskich. To także czas na stworzenie krajowego modelu współpracy, który w efektywny sposób odpowiadałby na wyzwania środowiskowe i klimatyczne, a także pozytywnie stymulował rozwój gospodarczy Polski.”
W tym numerze czasopisma prezentujemy Czytelnikom różne punkty widzenia przedstawicieli organizacji zrzeszonych w POBE oraz przybliżamy główne wyzwania Europejskiego Zielonego Ładu dotyczące budynków ze szczególnym uwzględnienie propozycji nowej dyrektywy EPBD z 2021 r., podając jednocześnie, jako uzasadnienie tych propozycji, kluczowe fragmenty opracowania na temat dekarbonizacji budynków w ramach mapy drogowej prowadzącej do uzyskania neutralności klimatycznej w r. 2050 (Net Zero by 2050), przygotowanej przez Międzynarodową Agencję Energetyczną – obecnie najważniejszej agencji energetycznej na naszym globie.”
Życzymy inspirującej lektury
Anna Bogdan i Paweł Lachman
Materiały POBE:
Jak widzą najbliższą przyszłość przedstawiciele organizacji zrzeszonych w POBE?
Wywiad z dr inż. Markiem Miarą
Wywiad z Pawłem Lachmanem
Podstawy opracowania pakietu „Fit for 55” – Paweł Wróbel
Fragment mapy drogowej
Wystąpienie Timothy Goodsona z Międzynarodowej Agencji Energetycznej
Europejski Zielony Ład a projekt dyrektywy EPBD
Wyzwania UE w redukcji użycia paliw kopalnych w budynkach
Ponadto w numerze:
Obliczenia zapotrzebowania na ciepło budynku na podstawie dokumentacji projektowej w technologii BIM – Maciej Chudzicki, Maciej Mijakowski
Standard budownictwa pasywnego i jego rozwój w Polsce ‒ Andrzej Górka
Webinarium „Uciążliwe zapachy – wpływ na zdrowie i neutralizacja”
Kandydaci do tytułu „Złoty Inżynier 2021”
Konferencja Naukowo-Techniczna Klimatyzacja Obiektów Szpitalnych 25.03. 2022 r.
Zapowiedź nowego REHVA guidebook
Zapraszamy do lektury. Kliknij i pobierz numer TUTAJ.
W trakcie tegorocznej edycji Kongresu Trendy Energetyczne odbyła się debata Porozumienia Branżowego Na Rzecz Efektywności Energetycznej (POBE) na temat wyzwań związanych z dekarbonizacją sektora ogrzewnictwa w Polsce. Eksperci i branża wskazują, że powszechna i skuteczna modernizacja budynków będzie wymagała współpracy sektorowej, wytyczenia jasnej ścieżki technologicznej oraz realnych działań. Wyzwaniem będzie m.in. brak wyspecjalizowanych kadr. Potrzebna jest w Polsce debata o ścieżce wdrożenia bezemisyjnych technologii i nowoczesnego budownictwa zgodnego ze celami neutralności klimatycznej czyli net-zero 2050.
Dokumenty takie jak Mapa Drogowa IEA „Net Zero by 2050”, Pakiet „Fit for
55” oraz Długofalowa Strategia Renowacja Budynków, zalecają przyśpieszenie
działań na rzecz dekarbonizacji i termomodernizacji budownictwa; kluczowa
będzie najbliższa dekada pod względem wdrażania bezemisyjnych technologii
Dekarbonizacja budownictwa wymaga współpracy i podążania kilkoma
ścieżkami jednocześnie (efektywność energetyczna, rozwój OZE, termomodernizacja,
modernizacja w infrastrukturę sieciową)
Potrzebny jest przegląd warunków technicznych, kwestii standardów
izolacyjności i głębokiej termomodernizacji budynków
Środki finansowe są dostępne, jednak brakuje projektów i
wyspecjalizowanych kadr
Dekarbonizacja budownictwa a kluczowe dokumenty
Na wstępie do rozważań o wyzwaniach modernizacji sektora
ogrzewnictwa zostały przedstawione założenia z najważniejszych dokumentów i
opracowań, w tym raportu Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) „Net
Zero by 2050”. Analityk IEA Timothy Goodson wskazał, że na drodze do
neutralności klimatycznej kładziony jest nacisk na ewolucję w sektorze
budownictwa. Lata 2020-2030 muszą być dekadą masowej ekspansji bezemisyjnych
technologii. Ekspert podał, że emisje z sektora budowalnego w świecie muszą
zmniejszyć się o 40 proc. tj. do niecałych 2 Gt do 2030 roku, oraz o 95 proc.
do 2050 roku. Wyzwaniem będzie rozwijający się sektor budownictwa i
zapotrzebowania na usługi energetyczne – w latach 2020-2050 powierzchnia
użytkowa budynków zwiększy się o 75 proc. Trend ten widać już w Polsce – w
ciągu ostatniej dekady powierzchnia mieszkaniowa wzrosła o prawie 20 proc.
Popyt na urządzenia realizujące chłodzenie przełoży się na
zapotrzebowanie na energię elektryczną – do 2030 roku pojawi się 650 mln
klimatyzatorów, do 2050 roku – kolejne 2 mld. Obecnie sektor budownictwa
przeznacza paliwa kopalne w 60 proc. na ogrzewanie pomieszczeń i wody oraz w 80
proc. na energię do podgrzewania posiłków. Co ważne, prawie wszystkie
technologie potrzebne do dekarbonizacji zużycia energii w budynkach są już
dostępne na rynku.
Według autorów raportu kluczowa jest poprawa efektywności
energetycznej. Nie bez znaczenia pozostaje zmiana przyzwyczajeń technologicznych
użytkowników domów (np. obniżenie temperatury ogrzewania), które przyniosą
redukcję o prawie 250 mln t CO2 w sektorze budynków w 2030 roku. Nie
bez znaczenia jest więc zmiana tych przyzwyczajeń i szybka modernizacja
budynków i ich źródeł ogrzewania.
Sektor pomp ciepła zaspokoi ponad 50 proc. zapotrzebowania na
ciepło w budynkach 2050 roku. Jednym z kamieni milowych byłoby zaprzestanie
sprzedaży kotłów na paliwa kopalne do 2025 roku. W efekcie wszystkich działań prawie
90 proc. budynków na świecie powinno spełniać standardy budynku net-zero do
2050 roku.
Paweł Wróbel, Gate Brussels, ekspert POBE, omówił dekarbonizację budownictwa w
kontekście unijnego pakietu „Fit for 55”. Kluczowe jest przyśpieszenie
działań na rzecz zwiększonego celu redukcyjnego do 2030 roku. POBE przygotowało
poradnik „Pakiet Fit for 55% – najważniejsze
zmiany dla sektora budownictwa”, w którym przeanalizowano propozycje dla sektora budownictwa,
w tym kilkanaście projektów rozporządzeń i znowelizowanych dyrektyw.
Andrzej Kaźmierski z Ministerstwa Rozwoju i Technologii odniósł się do Długofalowej
Strategii Renowacji Budynków, która jest obecnie po konsultacjach
publicznych. Jednym z celów dokumentu jest zwiększenie efektywności energetycznej
budynków. Proces zakłada rozpoczęcie działań od szeroko zakrojonej płytkiej
termomodernizacji, dającej szybki efekt. Znaczące są koszty termomodernizacji oraz
rosnące koszty materiałów. Tempo modernizacji budownictwa w Polsce przewidywane
jest na poziomie 3,8 proc. rocznie. Planowane jest wyeliminowanie budynków z
poziomem efektywności powyżej 150 kWh na m2/rok do 2035 roku poprzez
ich termomodernizację i przeniesienie do kategorii energooszczędnej. – Zakładamy, że do 2050 roku wszystkie
budynki w Polsce, z wyjątkiem zabytkowych, będą miały efektywność do 50 kWh m2/rok
– powiedział.
Skuteczna transformacja budownictwa wymaga podążania kilkoma
ścieżkami
Paweł Lachman, koordynator Porozumienia Branżowego Na Rzecz
Efektywności Energetycznej, prezes Zarządu Polskiej Organizacji Rozwoju
Technologii Pomp Ciepła, powiedział podczas debaty, żeproces termomodernizacji i
dekarbonizacji budynków spaja działania 12 organizacji zrzeszonych wokół POBE.
– W tym momencie trwa duży przegląd działań polityki
energetyczno-klimatycznej Polski, organizowany przez Międzynarodową Agencję
Energii. Raport będzie dostępny na początku 2022 roku. Jestem przekonany, że pojawi
się wiele rekomendacji, które wynikają również bezpośrednio z raportu „Net Zero
by 2050” – powiedział Lachman.
Dodał, że cele redukcyjne zmuszają Polskę do bardzo szybkiej
transformacji, której nie da się zrealizować bez budownictwa. Rola POBE w
kontekście wsparcia tego procesu jest istotna. Proponowana przez IEA data
odejścia od tradycyjnych kotłów w 2025 roku będzie wręcz niemożliwa do
wprowadzenia w polskich realiach. W ocenie Lachmana można pójść w kierunku szybkiego
odejścia od paliw kopalnych w przypadku nowych budynków. Kluczowa jest jednak dyskusja
o tym, czym jest głęboka termomodernizacja oraz zastanowienie się, czy nowe
budynki obecnie budowane są gotowe do pełnej dekarbonizacji. – W mojej ocenie niestety nie – stwierdził
Lachman. Potrzebny jest przegląd warunków technicznych dla nowych budynków
oraz pochylenie się na kwestią standardów izolacyjności budynków – dodał.
Marek Miara, ekspert uznanego instytutu ISE Fraunhofer, potwierdził,
że raport „Net Zero by 2050” jest wisienką na torcie transformacji. Nie da się
iść tylko jedną drogą – albo dekarbonizować system ogrzewania, albo redukować
zużycie energii. Świat powinien iść jednocześnie dwoma ścieżkami, aby
dekarbonizacja się powiodła. Pierwszy odcinek tej drogi – do 2035 roku – zdecyduje,
czy uda osiągnąć się cele wyznaczone na połowę obecnego stulecia.
– Do tej pory problemy systemu energetycznego starano się
rozwiązywać punktowo i dotyczyły najczęściej jednej branży. Zajmowano się
ciepłem, chłodem, mobilnością czy produkcją energii. Trzeba modernizację
traktować jako cały organizm. Poszczególne branże będą ze sobą coraz bardziej
powiązane i to jest kluczowe w przyszłości. Potrzeba współpracy i inicjatyw,
jak choćby POBE –
wskazał Miara.
Ekspert dodał, że przykład fotowoltaiki w Polsce pokazał, że kluczowe
są impulsy na rynku, które zaowocują rozwojem technologii. Za granicą dyskusja
o dekarbonizacji budownictwa nie skupia się wokół finansów, a wokół kadr, które
będą kluczowe do powszechnej instalacji urządzeń. Np. w Niemczech szacuje się,
że potrzebnych będzie dwa razy więcej instalatorów. Istotne jest jasne
doprecyzowanie rozwoju technologicznego, aby osiągnąć jak największe rezultaty,
bez zbędnego rozpraszania się.
Paweł Wróbel – ekspert POBE, Gate Brussels, podkreślił, że jest bardzo dużo
środków finansowych na transformację energetyczną i modernizację budownictwa. Z
rozmów z przedstawicielami sektora finansowego wynika, że brakuje projektów, co
jest największym wyzwaniem. Projekty w sektorze budownictwa nie mogą
fragmentarycznie traktować poszczególnych celów klimatycznych jak efektywność
energetyczna, rozwój OZE i dekarbonizacja. Potrzebny jest jasny kierunek rozwoju
technologii oraz przygotowanie kadr do modernizacji gospodarki.
Janusz Starościk, prezes zarządu Stowarzyszenia Producentów i
Importerów Urządzeń Grzewczych, podkreślił,że dekarbonizacji budynków nie zrealizuje
się w przypadku, gdy będzie się przyjmować tylko jeden kierunek. Problem
efektywności energetycznej budynków dotyczy nie tylko Polski, ale Europy – ponad
80 proc. budynków wymaga termomodernizacji, na co potrzeba czasu i środków.
– Aby spełnić ambitne cele, trzeba dać wszystkie ręce na
pokład. Musimy oprzeć się na miksie energetycznym i wykorzystać to, co jest z
czystych technologii dostępne. Mamy już pompy ciepła, tylko trzeba pamiętać o
tym, że energii elektrycznej nie przyniesie się w wiaderku, tylko musi być
przesłana. Kluczowe są inwestycje w infrastrukturę – wskazał Starościk.
Najważniejsze jest bezpieczeństwo energetyczne, więc odejście
od paliw kopalnych powinno być zbilansowane. W zależności od lokalizacji można
zastosować np. metan, biogaz lub geotermię. Renesans przeżywa wykorzystania
energii słonecznej. Nie wolno zapominać o sieciach ciepłowniczych, które
powinny być dopasowane do odpowiednich parametrów ciepła, bazując na czystych
źródłach.
W dniach 16-17 listopada 2021 r. odbył się IV Kongres Trendy Energetyczne.
Energetyka jest dziś istotnym elementem gospodarki naszego kraju, dlatego podczas wydarzenia rozmawiano o bieżących wyzwaniach stojących przed tym sektorem, ale i o trendach w zmieniającej się architekturze energetycznej. Przedstawiono także, jak poszczególne procesy przełożą się na to, jak będzie wyglądać energetyka za lat pięć, dziesięć lub dwadzieścia. Poruszono także temat elektromobilności, polskiego sektora offshore wind, wodoru i jego zielonej stronie, działań antysmogowych, fotowoltaiki i pomp ciepła oraz ich umiejscowieniu w polityce krajowej i europejskiej.
Paweł Wróbel – ekspert POBE wygłosił prezentację pt. “Unijny pakiet „fit for 55” – jakie zmiany dla sektora budynków?”
Poradnik POBE “Pakiet „fit for 55%” – najważniejsze zmiany dla sektora budownictwa” do pobrania dostępny jest TUTAJ
Prezentacja Pawła Wróbla – eksperta POBE
W drugim dniu wydarzenia odbyła się debata POBE pt. “Dekarbonizacja ogrzewania i termomodernizacji budynków”. Udział w spotkaniu wzięli: Paweł Lachman – Koordynator POBE a także Prezes PORT PC, Paweł Wróbel – Ekspert POBE, Janusz Starościk – Prezes SPIUG, Marek Miara z Instytutu Fraunhofera. Rozmowę moderował Grzegorz Burek – Prezes Zarządu i Redaktor Naczelny GLOBEnergia.
W trakcie czwartej edycji Kongresu Trendy Energetyczne
Porozumie Branżowe Na Rzecz Efektywności Energetycznej (POBE) rozszerzyło się o
kolejne organizacje. 17 listopada 2021
roku w Krakowie odbyło się oficjalne rozszerzenie porozumienia. Paweł Lachman,
koordynator POBE, podkreślił, że przed organizacjami stoi wiele wyzwań w dobie
powszechnej modernizacji sektora budownictwa w Polsce.
POBE to porozumienie czołowych
stowarzyszeń branżowych w Polsce, związanych z efektywnością energetyczną i
techniką około-budynkową. Inauguracja porozumienia miała miejsca 22 listopada
2018 roku podczas pierwszej edycji Kongresu Trendy Energetyczne. Stowarzyszenia
będące sygnatariuszami POBE zobowiązały się wtedy do współpracy w zakresie
efektywności energetycznej. POBE jest wydawcą raportów i poradników w zakresie
wdrażania transformacji w sektorze budownictwa. Przedstawiciele porozumienia
uczestniczą także w konsultacjach publicznych kluczowych regulacji.
Partnerstwo jest realizowane poprzez
m.in. działania na rzecz rozwoju zrównoważonego budownictwa w Polsce, wspieranie
merytoryczne programu „Czyste Powietrze”, realizację celów OZE i efektywności
energetycznej w Polsce do 2030 roku oraz wdrażanie znowelizowanych dyrektyw unijnych
w Polsce.
List o rozszerzeniu porozumienia, 17
listopada 2021 roku podpisali przedstawiciele organizacji, będących
jednocześnie stronami POBE. Są to:
Korporacja Techniki Sanitarnej Grzewczej Gazowej i Klimatyzacji (SGGiK)
Polska Organizacja Rozwoju Technologii Pomp Ciepła (PORT PC)
Polski Związek Pracodawców Hurtowni Branży Grzewczej, Sanitarnej, Instalacyjnej, Klimatyzacji i Wentylacji (ZHI)
Polski Związek Producentów i Przetwórców Izolacji Poliuretanowych PUR i PIR „SIPUR” (SIPUR)
Polskie Stowarzyszenie Producentów Styropianu (PSPS)
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych (PZITS)
Stowarzyszenie Branży Fotowoltaicznej Polska PV (SBF Polska PV)
Stowarzyszenie Energooszczędne Domy Gotowe (EDG)
Stowarzyszenie Polska Wentylacja (SPW)
Stowarzyszenie Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych (SPIUG)
Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej: Szklanej i Skalnej (MIWO)
Związek Pracodawców Dystrybucji Elektrotechniki SHE (SHE)
Koordynator POBE Paweł Lachman
wyjaśnił podczas debaty na Kongresie Trendy Energetyczne, że przed
organizacjami stoi wiele wyzwań.
– POBE zrzesza różne organizacje
np. producentów izolacji cieplnych, przedstawicieli firm projektowych,
instalacyjnych czy np. producentów wentylacji. Myślę, że potężnym wyzwaniem dla
całej branży będzie znaczące zwiększenie aktywności tej branży. Jeżeli
mówiliśmy o zwiększeniu liczby instalatorów, to musimy też zwiększyć liczbę
firm, które będą wykonywać termomodernizację w budynkach. Być może nawet kilkukrotnie,
bo zwiększy się znacząco tempo renowacji, podobnie jak w przypadku instalacji
wentylacyjnych – komentuje Lachman.
Dodał, że przed POBE stoi potężne
zadanie przeprowadzenia branży przez najbliższe lata transformacji.
Oddajemy w Państwa ręce kolejny z serii poradników POBE poświęconych polityce energetycznej i klimatycznej Unii Europejskiej w odniesieniu do budownictwa. W publikacjach tych wskazujemy, jak nowe regulacje i perspektywy będą kształtować warunki rynkowe dla technologii wykorzystywanych w budynkach, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego rynku. Tym razem skoncentrujemy się na najważniejszych dla branży budynkowej zmianach zaproponowanych przez Komisję Europejską w ramach tzw. pakietu „fit for 55%”. Pakiet ten, przedstawiony 14 lipca 2021 r., zawiera kilkanaście projektów rozporządzeń i znowelizowanych dyrektyw. To one mają zapewnić realizację do 2030 r. nowego, zwiększonego do 55%, celu redukcji emisji gazów cieplarnianych. I to one, niewątpliwie, w istotny sposób wpłyną na transformację energetyczną w Polsce. Jeśli chodzi o zasadnicze zmiany odnoszące się do sektora budynków zawarte we wspomnianym pakiecie, warto je analizować jako spójną całość, tak jak przyjęła to Komisja Europejska w ramach jednego pakietu. Przyjrzymy się zatem kolejno proponowanym zmianom w dyrektywach: o odnawialnych źródłach energii (RED II), o efektywności energetycznej (EED), o systemie handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) oraz o opodatkowaniu produktów energetycznych i energii elektrycznej, a także wybranym, nowym rozporządzeniom. Zapraszam do lektury poradnika i przeglądu najważniejszych dla branży budynków propozycji zmian zawartych w pakiecie „fit for 55”.